Radwege sind Scheise! / Frauenfeld

Tie, kie mi biciklis en Svisio, troveblas fabrikoj, industrioj, atentemaj ŝoforoj en potencaj aŭtoj, kamionoj, pordimanĉpromenaj ne ĉiam asfaltitaj sensencaj biciklaj vojoj, Gesvisoj ĝentilaj sed ne tre komunikemaj, varmego, spektakla fulmotondro (mi spektis ŝirme...), senĉesa pluvo, trokostegaj mapoj...

Ankaŭ troveblas apotekistino, kiu rete serĉas kaj printas urban mapon (nenie estas afiŝita mapo, ĝenerale...)... kaj bonega akceptado fare de Benno, kiu scias kion povas bezoni malseka biciklisto.

Hodiaŭ pluvadas, mia gastiganto proponis, ke mi restu plian diurnonm mi do ripozos plian tagon. Estos fakte mia unua tute senbicikla tago, kaj miaj genuoj cetere ŝatas la komforton de seĝo...

Morgaŭ mi do pluiros. Mi vidis sur dediĉitaj mapoj, ke la biciklaj vojoj ofte netaŭgos en Germanio (deflankiĝaj, neasfaltitaj, ... nu, por promeni, ne por veturi), kaj ke pliboniĝos en Aŭstrio.

Mirige, Francio povas in instrui pri longdistancaj biciklaj vojoj al tiuj landoj, kie oni pliuzas biciklon... Mi malŝparis grandegan tempon provante sekvi tiujn padojn, kaj probable ĝis Aŭstrio mi ĉefe uzos la nurajn taŭgajn veturajn vojojn, do kun aŭtoj...

Krom la oftegaj haltoj por diveni, kien mi iru, mi rapide biciklas...

Mi kunportis legaĝon kaj kelkajn rusajn lecionojn, mi emas skribi al gekaruloj, sed mi vespere fakte nur povas dormi...

Ĉi-parta moto: baldaŭ pliboniĝos...

En Suisse, j´ai pu trouver des Suisses, polis mais pas tres communicatifs, des usines, des industries, des camions, une chaleur caniculaire, un super orage -j´etais abrite-, une pluie qui n´en finit pas de tomber, des cartes routieres hors de prix, des pistes cyclables pas toujours revetues, qui se perdent dans la campagne ou qui s´arretent apres une descente, avant une cote, bref ca va pour une balade dominicale mais ca vaut rien pour un trajet.
J´ai essaye cote allemand, c´est a peu pres la meme chose, avec des detours dans les zones industrielles...

Contrairement a l´idee generale, la France a bien des choses a enseigner a ces pays en matiere de voies de longue distance... je regrette les voies de Bourgogne et de Franche-Comte...
Selon des cartes-bouquins sur la piste cyclable du Danube, ca a l´air de s´ameliorer en Autriche.

J´ai aussi trouve une pharmacienne qui m´a cherche puis imprime un plan de la ville (impossible d´en trouver un, pas-meme aux arrets de bus...) et un super accueil chez mon pote, conscient de ce dont peut avoir besoin un cyclo´touriste´ mouille.

Aujourd´hui, il flotte encore et encore, mon pote m´a propose de rester un jour de plus, ca va donc etre une vraie pause. D´ailleurs, mes genoux apprecient que j´arrete un peu de m´asseoir au ras du sol.

A part ca, je roule assez vite et j´arriverais a couvrir de bonnes distances si je ne devais pas m´arreter frequemment pour deviner par ou je dois continuer...
Bref, je vais finalement essentiellement rouler sur les routes de trajet (avec les bagnoles, donc) et bouder leurs radwege qui vont de la poste a la boulangerie...

Et le soir, je tombe peu apres la nuit, sans avoir l´energie de bouquiner, d´ecrire a mes amis ou de bosser mon russe.

Mais comme on dit vers les sommets, ´ca va bien se passer´.