Karnaval(ul)o

Karnavale, je la tutunuaj horoj de la printempo, mi renkontis mian karnavalulon. Tiun, kiu, brulante, ekzorcas malfacilaĵojn de la pasinta tempo, ebligante novan epokon...

Tiu karnavalulo estas ina, bona, kaj ĉarma. Tre.
Kaj mi vivas fajriĝon plaĉan ĉe la dolĉa muro de ŝia neo....

Forbrulu la vintro, ek al printemp'!

Bonon al vi, et portez-vous bien...
T.